فرماندار قلعه گنج گفت: اهمیت تالاب جازموریان کمتر از دریاچه ارومیه نیست لذا دولتمردان برای نجات این تالاب تلاش کنند.
به گزارش روابط عمومی فرمانداری قلعه گنج :وحدت عیدی در نشست شورای اداری شهرستان قلعه گنج با اشاره به خشکسالی و خشک شدن جازموریان افزود: اوایل دهه هفتاد جازموریان زنده بود و این تالاب اکوسیستم منطقه را تنظیم می کرد و منبع تامین علوفه دام های کشور محسوب می شد.
وی بیان کرد: 45 روستا این شهرستان در معرض تهدید شن های روان تالاب هستند.
بیایید_صدای_جازموریان_باشیم (گروه تلگرامی احیای جازموریان نجات هلیل)
نجات جازموریان نجات حیات در جنوب ایران زمین
اگر جنوب خاستگاه اولین تمدن بشری است مرهون هلیل است،
اگر جنوب قطب کشاورزی ایران است مرهون هلیل است،
اگر جنوب ملقب به هندکوچک است مرهون هلیل است،
اگر جنوب بهشت باستان شناسان دنیا است مرهون هلیل است،
اگر جنوب تجسم طلایی تمام زیبایی ها و عروس جاذبه های عالم است مرهون هلیل است،
اگر جنوب در دل خود هفت شهرستان ایجاد نموده است مرهون هلیل است،
پس هلیل قلبِ تپنده ی جنوب و پاره تن ما است بنابراین هلیل بردنی نیست.
به قلم: عبدالرضا سلطانی
محمد نعیم امینی فرد در گفتگو با خبرنگار مهر، اظهار داشت: در مورد مسئله ریزگردها در منطقه سیستان این موضوع همچون یک زخم کهنه است و مسئله امروز و دیروز نیست و قطعا مسئله فردا هم هست.
نماینده مردم ایرانشهر، در مجلس افزود: بر طبق آماری که خانم ابتکار ارائه کردند منشا بیش از 20 درصد ریزگرد های کشور تالاب جازموریان است که باعث ایجاد این مشکل و معضل در مناطق مرکزی استان نیز شده است.
وی افزود: اما متاسفانه این مشکل خیلی رسانه ای نمی شود و گرنه تاثیر جدی ریزگردها بر سلامت مردم استان چه در منطقه سیستان و چه در مرکز استان بر کسی پوشیده نیست.
سخنگوی کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: درصد بالای بیماری های تنفسی و چشمی در سیستان و بلوچستان به سبب وجود معضل ریزگردها در استان است.
وی گفت: دولت محترم باید در ارتباط با تالاب جازموریان که یک مسئله داخلی در کشور است و دلیل آن هم احداث سدهایی که به هر حال مانع ورود حق آبه به این تالاب شده است چاره ای بیاندیشد.
امینی فرد تصریح کرد: همچنین باید از احداث سدهای جدید در حوزه تالاب جازموریان جلوگیری شود زیرا با ایجاد این سدها با مشکلاتی همچون تشدید حاشیه نشینی، ریزگردها و اثرات سوء زیست محیطی مواجه خواهیم شد.
@Jazmourian
سوگند نامه ای برای حفظ طبیعت ایرانی.
من یک ایرانی ام!
فرق طبیعت را با زباله دان می دانم.
?می دانم که رودخانه وسیله ایاب و ذهاب زباله های من نیست.
می دانم که رودخانه شاهرگ حیات بخش کوهستان است.
من هنگام ترک طبیعت به پشت سر خود نگاه می کنم، مبادا زباله ای بر جای گذاشته باشم.
من به دوستان و هموطنانم که نسبت به پاک نگه داشتن طبیعت بی تفاوت اند، با لبخند تذکر می دهم.
من یک ایرانی ام ، دوستدار طبیعتم. وقتی آن را ترک می کنم، نه چیزی به آن اضافه کرده ام و نه چیزی از آن کاسته ام.
من و عزیزانم در طبیعت به ستون یک و در یک راستا حرکت می کنیم تا کمتر خاک و گیاهان را لگدکوب کرده باشیم.
من سخاوت طبیعت را می فهمم، آنچه از او می خواهم به من خواهد داد: لذت، آرامش، شادی، زیبایی، سکوت ...
من طبیعت را میراث پدران و سهم فرزندانم می دانم.
می دانم یک کیسه پلاستیکی ِ کمتر در روز یعنی چه!
می دانم خرید در پاکت های کاغذی و چند بار مصرف یعنی چه.
می دانم کاغذ و پلاستیک و شیشه و فلز زباله نیستند.
می دانم که کاغذ ِ بیشتر یعنی درخت ِ کمتر.
می دانم که درخت کمتر یعنی پرنده کمتر ، و می دانم آسمان بی پرنده یعنی چه!
من درس حفاظت از طبیعت را در مدرسه زندگی آموخته ام
من یک ایرانی ام ، صحنه پرتاب زباله از خودرو قلب مرا می آزارد. جاده ها و ریل های آلوده در دل جنگل، دلم را به درد می آورد.
من یک ایرانی ام، من حق حیات را برای همه حیوانات و گیاهان محترم می شمارم، پس هیچگاه و به هیچ بهانه ای در طبیعت، جان جانداری را نمی گیرم.
من عاشق خانه و خانواده ام هستم. پس هرگز خانه و خانواده پرندگان و حیوانات وحشی را نابود نمی کنم.
من یک ایرانی ام ، من هنگام صعود، از رقص سبکبارانه پرنده شکاری در آسمان غرق لذت می شوم و لذت عکس گرفتن از او را جایگزین شکار میکنم و همچنین زیستگاهش را تخریب نخواهم کرد.
من هنگام پیمایش دره ها از آواز آن سُهره رنگین بال مسحور می شوم، پس جوجه هایش را به خانه نخواهم برد.
من یک ایرانی آم ، یک طبیعت گرد!
نابودی نسل یوز ایرانی، گور ایرانی و رو به زوال رفتن حیات وحش سرزمینم، قلب مرا می خراشد!
من یک ایرانی ام ، من از شکار و شکارچی بیزارم.
من نیازی به گوشت قوچ و کبک و گراز وحشی ندارم. در شهر من به قدر کفایت گوشت سفید و قرمز موجود است.
من یک ایرانی ام . من از تماشای جان کندن حیوانات وحشی لذت نمی برم.
من یک ایرانی ام . ردپای زباله را تا بلندترین قله ها و پست ترین دره ها و دورترین کویرها و انبوه ترین جنگل ها دیده ام و از خود پرسیده ام: جز انسان چه کسی به اینجا دسترسی دارد؟
من نمی توانم همه را اصلاح کنم. نمی توانم به همه تذکر بدهم.
اما از خودم شروع خواهم کرد.
از اصلاح خود.
پاسدار طبیعت آسیب دیده ایران باشیم.
روز طبیعت مبارک
آوای هلیل، احیای جازموریان
ذخیره آب در زیر زمین
آیا ذخیره آب در زیر زمین، یک راهحل برای امنیت آبی است؟
با ابداع تکنولوژی دورسنجی ماهوارهای، اکنون میدانیم که این منبع حیاتی در وضعیت خطرناکی قرار دارد، و در برخی مناطق جهان، بسیار بیشتر از آنچه بتواند تغذیه شود پمپاژ میشود. به منظور بهبود تابآوری در مواجهه با تغییر اقلیم و طولانیتر کردن فصل کاشت، لازم است تا علاوه بر بازاندیشی در پمپاژ آب زیرزمینی به سطح زمین، آبهای سطحی را در زیرزمین ذخیره کنیم تا از امنیت آبی آینده خود اطمینان یابیم. ذخیره آب در زیر زمین میتواند تأثیر بسزایی در تقویت تابآوری تأمین آب در مناطق خشک و نیمهخشک داشته باشد.
نگاهی کوتاه به چگونگی عملکرد تغذیه مصنوعی
ذخیره زیرزمینی آب- که با تغذیه مصنوعی آبخوان نیز شناخته میشود- به فرایند پرکردن هدفمند آبخوانها با استفاده از آب سطحی به منظور مدیریت اثربخشتر تأمین آب گفته میشود. این هدف میتواند هم با تزریق مستقیم آبهای سطحی به درون آبخوانها از طریق چاهها، یا با استفاده از حوضچههای تغذیه (مانند آنچه در تصویر بالا میبینید) تحقق یابد. با استفاده از حوضچه تغذیه، آب سطحی به تدریج به درون زمین نفوذ میکند تا به سطح آب زیرزمینی برسد.
در ایالت آریزونا در جنوب غرب ایالات متحده، تغذیه آبخوان به ابزار مهمی برای مقابله با کمیابی آب تبدیل شده است. برای نمونه در سال 2006، در این ایالت بهرهبرداری از پروژه تغذیه بیابان Tonopah آغاز شد. هدف این پروژه، ذخیره 185 میلیون متر مکعب آب در سال، با استفاده از 19 حوضچه تغذیه مجموعاً به مساحت 83 هکتار بود. پرشدن تدریجی آبخوان با اندازهگیری چاههای پایش ارزیابی میشد.
با گذشت سه سال از آغاز بهرهبرداری، 600 میلیون متر مکعب آب در زیر زمین ذخیره شده است. این موفقیت بیش از انتظار بود و گام مهمی در راستای بهبود امنیت آبی این محدوده به شمار میآید. چنانچه آب برای آبیاری یا مصرف شهری لازم شود، از چاهها و خطوط لوله برای پمپاژ آب زیرزمینی تغذیهشده استفاده میشود.
در حال حاضر مطالعات درباره قابلیت کاربرد ذخیره زیرزمینی آب در سایر نقاط مستعد خشکسالی جهان در حال انجام است. متخصصان و دستاندرکاران آب اطمینان دارند که این تکنولوژی، پتانسیل زیادی برای استفاده در مناطق مختلف جهان دارد. با این همه، اثربخشی ذخیره آب در زیر زمین، بر اساس ترکیب خاک و نوع آبخوان تفاوت خواهد داشت.
اKaren Villholth، از متخصصان مدیریت آب زیرزمینی در مؤسسه بینالمللی مدیریت آب (IWMI) در افریقای جنوبی معتقد است ذخیره زیرزمینی «میتواند نقش مهمی در بخشهای خشک و نیمهخشک افریقا، مانند بوتسوانا و افریقای جنوبی ایفا نماید. در این مناطق، بارانهای سنگین و پراکنده پدید میآید، و گزینههای ذخیره آب سطحی و انتقال آب توجیه ندارند.
در این میان، برخی طرحهای پژوهشی و پروژههای پایلوت، به دنبال نوآوریهای جدید در زمینه تکنولوژی ذخیره زیرزمینی و شناسایی مناسبت بالقوه آن برای مناطق مختلف مانند هند، ایالات متحده، تایلند، استرالیا، آسیای مرکزی، و حتی جزایر کوچک مانند مالدیو هستند.
اVladimir Smakhtin، از مدیران پژوهشی آب در مؤسسه بینالمللی مدیریت آب میگوید: « امکانهایی برای افزایش ذخیره زیرزمینی در برخی محیطهای زمینشناختی وجود دارد. البته گستره آن تفاوت خواهد داشت.»
تغییر اقلیم و نیاز به ذخیره بهتر آب
در اثر تغییر اقلیم، بارش فصلی و جریانهای سطحی به شکل فزایندهای نامنظم میشود. از این رو، نیاز به فنون بهتر ذخیره بیش از هر زمان دیگری اهمیت مییابد. متخصصان آب توافق دارند که ذخیره آب در زیر زمین بسیار کارآمدتر از ذخیره آب در مخازن سطحی است، چون ذخیره آب در زیر زمین تبخیر را به حداقل میرساند، در حالی که تبخیر آب از علل عمده تلفات آب در مخازن سطحی در اقلیمهای خشک و نیمهخشک به شمار میآید.
ذخیره زیرزمینی میتواند با افزایش نوسان تقاضا از جانب زارعان، به ویژه در دوره خشکسالی یا فصل خشک که بیشترین نیاز به آب آبیاری وجود دارد انطباق یابد. به گفته Paul Pavelic، متخصص هیدروژئولوژی و آب زیرزمینی در مؤسسه بینالمللی مدیریت آب، «ذخیره آب در زیر زمین، با کمک به تطبیق بهتر موجودی با تقاضا،کمک زیادی به بهبود کارآیی مصرف آب، هم در نواحی دیم و هم نواحی آبیاری خواهد کرد.»
وی اضافه میکند که تغذیه آب زیرزمینی با استفاده از باران فصل بارندگی، امنیت آبی را با «حفاظت در برابر نوسان اقلیم» و فراهمساختن آب زیرزمینی «در مکان و زمانی که مورد نیاز است» تقویت میکند. در نتیجه، معیشت روستائیان در فصل خشک بهبود مییابد. Brindha Karthikeyan، متخصص آب سطحی و آب زیرزمینی در دفتر مؤسسه بینالمللی مدیریت آب در لائوس معتقد است که با بهرهبرداری از آبخوانهای تغذیهشده برای آبیاری، «زارعان میتوانند فصول کشت را افزایش دهند.»
جمعیت ناجیان آب
شعر بحران "بی آبی" سروده "کریم پاکدل" تقدیم به همه نسل های انسانی و یادی از زنده یاد "سهراب سپهری"
گوش کن
از دِه بالایی شهر خبری آوردم
خبری ناخوش و بد
خبر از مرگ دوصد دار و درخت
خبر از کوچ دوصد قرقی وکبک
خبر از دهکده اجدادی
خبر از بی آبی
ده بالایی شهر
رودشان خشکیده
چشمه هاشان همه خشک
صد اقاقی مرده
صد چنار و صد بید
و تو اینجا با آب
در و دیوار و حیاط میشویی
چه بجا گفت سهراب آب را گل نکنیم
و من امروز چنین میگویم
آب را بر سر این کوچه خود ول نکنیم
گوشها را همگی باز کنیم
چشمها را همه بر لوله آب خیره کنیم
هر کجا آب روانی دیدیم
که هدر میرود از لوله آب
شیر آن بسته کنیم تا سپیدار ده بالایی
سایه سارش نپرد
بی گمان در ده بالایی شهر رمقی دیگر نیست
چه بجا گفت سهراب آب را گِل نکنیم
کاش میگفت به ما
آب را بر سر این کوچه ی خود وِل نکنیم
تا زمانی که نبندد
در بیرونی گوش
آب بیهوده هدر خواهد رفت
گفته های من و سهراب هدرتر باشد
همه ی مردم دنیا باید
به سه نسل پسر و دخترشان
عشق راهدیه کنند
عشق اینجا آب است
آب را دریابید
قحطی نان و نمک در پیش است
ده بالایی شهر همه از بی آبی
لبشان خشکیده
چشمشان نابینا
و امید دلشان ما هستیم
آب را وِل نکنیم
بسیج شدن تراکتور داران قلعه گنجی برای سمپاشی و مبارزه با آفت ملخ صحرایی در حاشیه جازموریان و روستاهای که الوده به این آفت شده اند .