تالاب جازموریان که تقریبا 2 برابر دریاچه ارومیه وسعت دارد که 70 درصد آن در استان کرمان و 30 درصد در استان سیستان و بلوچستان قرار دارد،‌ زمانی یکی از بزرگترین اکوسیستم های طبیعی کشور بود و بخش عظیمی از علوفه مورد نیاز کشور را تامین می کرد و همچنین یکی از شغلهای اصلی مردم این مناطق صید ماهی در این تالاب بود و گونه های مختلف گیاهی و جانوری و پرنوگان مهاجر را در خود جای داده بود که در اثر ایجاد سد بر روی رودخانه هلیل رود و رودخانه بمپور این تالاب و اکوسیستم آن تقریبا کامل نابود شده است. خشک شدن این تالاب در سالهای گذشته، نقش زیادی در افزایش ریزگردها در جنوب شرق کشور داشته است به طوریکه 25 درصد ریزگرد های کشور از منطقه بلند می شوند
اما سال‌جاری بارندگی در دو استان کرمان و سیستان وبلوچستان مطلوب بود و تالاب جازموریان پس از سالیان سال آبگیری شد و و حاشیه جازموریان جان دوباره ای گرفت به طوری که علوفه ی دام بومیان برای امسال و همچنین شرایط مطلوبی برای گونه های مختلف پرندگان مهاجر و جانوران مختلف محیا شده که با رها سازی حق آبه جازموریان از سد جیرفت شاهد تداوم این شرایط خواهیم بود و دیگر خبری از 25 درصد ریزگرد های کشور که سرمنشا آن خشکی پاتلاق جازموریان بود نخواهیم بود... به یاری خدای بزرگ و مساعدت مسئولین با رهاسازی حقآبه پایندست شاهد کاهش طوفان‌های شن و رونق کشاورزی و دامداری در این منطقه خواهیم بود...

کلیپ: علفزارهای باتلاق جازموریان

‍ سیل استان گلستان هشداری به مسئولین سد جیرفت 

  به گفته کارشناسان آنچه که موجب سیل در استان گلستان گردید ، سدهای ساخته شده بر روی رودخانه ها و رهاسازی یکباره آن پس از بارندگی های چند روز گذشته بوده است ، در حالی که اگر آب اندک اندک رها سازی می شد سیل جان و مال مردم    رانابود نمی کرد!. این در حالیست که بارها دوست داران محیط زیست از مسئولین خواسته اند که حقابه زیست محیطی جازموریان که طبق قانون توزیع عادلانه آب و قوانین محیط زیستی ، سد جیرفت ملزم به رها سازی آن می یاشد ، را رها کند ، ولی تا کنون به این خواسته شرعی و قانونی آنها بی اعتنایی شده است. زیرا با بارندگبهای چند روز گذشته بذر گیاهان دوباره روئیده است و با رها سازی حقابه جازموریان اکوسیستم و چرخه زندگی منطقه بازآفرینی شده و پرندگان و جانوران آشیانه گزینی کرده و ریزگردهای جازموریان  مهار شده و دمای روز افزون کاهش یافته و چرحه طبیعی بارندگی به منطقه باز می گردد. این خطری است که بسیاری از کارشناسان هوا شناسی و متخصصین ژئو فیزیک در مورد سد جیرفت اخطار داده اند . حتی برخی دیگر بر این باورند که سنگینی میلیونها متر مکعب در پشت سد جیرفت می تواند بر پوسته زمین فشار آورده و موجب جابجایی صفحه جازموریان از صفحه جیرفت شده و گسلها را جابجا کنند و موجب زلزله مهیبی در این منطقه گردد!!.   و این است که بسیاری از اساتید آبیاری دانشگاه مانند دکتر آخانی مسئولین و وزارت نیرو را  در سیل بنیان کن استان گلستان دانسته و گفته اند "  وقوع سیل در استان گلستان را با توجه به وضعیت اقلیمی، امری عادی است ، آنچه غیرعادی است رفتار مسئولین است !   و در رسانه ها تیتر زده شد  " مدیران سدساز متهم ردیف اول سیل شمال "   بنا براین مردم جنوب کرمان همراه با هشدار و زنهار به مسئولین،  اعلام می دارند که  باید از پیشینه تاریخی جیرفت و سیل سال 1371 و سیل گلستان عبرت آموخت تا نابخردی و تصمیمهای فردی مسئولین سیاسی موجب نابودی فرهنگ وتمدن ، و اقتصاد منطقه پائیین دست سد جیرفت نگردد،   که مردم تاب اینگونه تصمیم گیریها را نداشته و  سخت بیزارند و هر گز چنین  اجازه ای را نخواهند داد.

  https://t.me/haliljazmorian1395

کمپین هلیل و جازموریان   

    فرود رفعتی  3/1/1398 

پروژه های انتقال آب حیات ساکنان جنوب کرمان را تهدید می‌کند خشکیدن تالاب جازموریان بیش از 200 نفر از سرپرستان خانوار حاشیه تالاب را به کارتن خواب بدل کرده است این افراد اکنون در پارک جیرفت روز را به شب می رسانند
  بسیاری از بومیان جازموریان ‌ با خانواده‌های خود به شمال کرمان رفته و در گلخانه‌ها و مراکزی از این دست، سکنی گزیده‌اند.  فرماندار جیرفت هم در واکنش به حضور کارگران در پارک جیرفت، اعلام کرده است که این کارگران درآمد دارند و به همین دلیل باید برای خود خانه بگیرند و ما نمی‌توانیم برای آنها کاری انجام دهیم. هلیل رود که رودخانه‌ای دائمی در شرق کشور بود، حالا به لطف ساخت سد جیرفت و 42 بند سیمانی آبخیزداری، تبدیل به رودخانه‌ای فصلی شده است. آب این رودخانه در پشت سد جیرفت و این بندها تبخیر می‌شود. بخش دیگری هم با پمپ‌های آب غیر‌مجاز طرح طوبی به یغما می‌رود و همان اندک آب باقی مانده در طرحی که دو سال است کلید خورده، قرار است به نام شرب، برای صنایع آب بر پتروشیمی، فولاد و مس به کرمان که مردمش با تکیه بر آب قنات زندگی می‌کردند، منتقل شود. جازموریان که بستر آن در فصول کم بارش بزرگ‌ترین مرتع خاورمیانه را می‌ساخت، خشک شده و مردمی که زندگی‌شان به کشاورزی و دامپروری متکی بود، دیگر نمی‌توانند با همان سبک گذشته به زندگی خود ادامه دهند.
 مردم حاشیه تالاب جازموریان، کوله بار خود را بسته و به جیرفت مهاجرت کرده‌اند، اما گویا مسؤولان برای حاشیه نشینی آنها نگران نیستند. مردم جنوب کرمان که به آوارگان امروز تبدیل شده‌اند، قربانیان تبعات تغییر اقلیم و پروژه‌های بی‌حساب و کتاب انتقال آب هستند که با لابی سیاستمداران، زندگی طبیعی آنها را دچار اختلال کرده و متاسفانه صدای این مردم هم به جایی نمی‌رسد. 

مردم نجیب ایران خصوصا نجیب ترین ورفیق ترین ایرانیها جنوبیهای خونگرم برای تجدید پیمان با انقلاب خویش  دوباره با حضوری پررنگ برای شرکت در یوم الله بیست ودوم بهمن   سالروز انقلاب شکوهمند ایران اسلامی به خیابانها می ایند وبا شرکت گسترده خویش یکبار دیگر به دشمنان قسم خورده ایران باشکوه درس عبرتی میدهند که دیگر هوس برهم زدن نظم وامنیت در این بیشه شیران را  فراموش کنند ??امسال در شکننده ترین و حساس ترین  روزهای انقلاب کمی بی پرده با مسئولین خویش درد ودل میکنیم  ومیگوییم با وجود اقتصاد خراب وبیمار باوجود بیکاری وتورم باز ما پای انقلاب خویش هستیم و اب در اسیاب دشمن نمیریزیم ??سی ونه سال است چتر اسلام و عدالت بر ایران اسلامی گسترده شده  ایرانیان حال میدانند ایران استوار وپر افتخار در جهان اسلام به پیش میرود خدمات  انقلابیون و انان که میخواستند ایرانی  اباد و پرافتخار بسازند بعد از سی نه سال به منصه ظهور نشسته است واکنون استقلا ل وازادی در کشورم ایران به لطف فداکاری وخون شهدا  وایثار انقلابیون کاملا اشکار است وکشورم در جهان  با شرف وقدرتمند در حال پیشروی است شاید خواسته ما از انقلابمان بیش از این بوده و اکنون پس از چهل سال به استانداردهای لازمه انقلاب وجمهوریت نرسیده باشیم ولی به گفته امام امت مادر حال رفتن به سمت قله هستیم در راه مشکلات ومصائبی هم پیش می اید اما مهم رفتن ون ایستادن است اما شاید عده ای در روزهای فجر انقلاب گلایه وشکایات فراوانی از معیشت وگرانی بیکاری فساد اداری اختلاس وکم کاری  دارند.?? ایا میتوان همه مشکلات موجود را محصول مدیریت بد دانست و اما نقش ما ومردم ما در این میان چیست ایا خواستیم که تغیر را از خویش واز شخصیت خویش شروع کنیم ایا صداقت در گفتار واعمال را در خانواده ومحیط کار خویش پایه ریزی ونهادینه کردیم مدیران و مسئولان خویش را زاییده خویش دانستیم یا موجوداتی فرازمینی دانستیم امروز پس از چهل سال ریا و دورویی ودوشخصیتی ایا با خود اندیشیده ایم که مسئولیت پذیری واخلاق حاصل رفتارهای اجتماعی وخانوادگی ماست  فرزندی که در جامعه وخانواده از اخلاق وصداقت در گفتار ورفتار تهی است چگونه میتواند فردی مفید وسازنده باشد  در اینده نقش افرین و محرک موتور  این کشور به سمت پیشرفت و زندگی بهتر باشد امروز پس از چهل سال با پذیرفتن مسئولیت کارها ورفتار خویش و پذیرش کوتاهی در تمام امور محوله چه فردی واجتماعی شاید بتوان از همین فردا کشور اینده خویش را بسازیم و متوجه این مهم باشیم که با  رفتار صحیح در همه امور میتوانیم کشور خویش را بسازیم  وبزرگترها و مدیران وظیفه دارند که بعنوان مسئول بخواهند و با شدت هرچه بیشتر نظارت بر امور ورفتارهای اجتماعی باشند وکوچیکترها با پیروی عقلانی و  نظارت دقیق بر رفتار بزرگترها چه در کار وچه خانواده بعنوان ذربین تیز بین عمل کنند وبرای شروع از همین بیست ودوم بهمن و با شرکت گسترده و مسئولیت پذیری بدانیم واگاه باشیم که جهان نظارتی بیشتر بر رفتار ما در این روزها دارد  وما از این پس بدون روی در وایسی و با چشم باز وبا نقادی وانتقاد در تمام عرصه ها از مدیران ومسئولان خویش میخواهیم و با شدت برخورد با کمکاری وبی توجهی با همه بی اخلاقیها برخورد میکنیم  ودر این راه هیچ فرد وشخصیتی مصونیت ندارد و نباید داشته باشد و در مقابل مردمی که چهل سال است عاشقانه وخالصانه پای انتخاب خویش  وارمانهای انقلاب اسلامی ایستاده اند  باید مسئولانه برخورد شود باشد که روزی در پیشگاه خداوند و شهدا  با سربلندی محشور گردیم.
ابراهیم افتخاری برادر شهید 

متن زیر را جناب آقای دکتر ناظم السادات استاد محترم بخش مهندسی آب و رییس پایگاه علوم جوی و اقیانوس شناسی دانشگاه شیراز در گروه مجمع متخصصین استان فارس ارائه کرده اند.
گرچه کارشناسان ارزنده کشور نزدیک به چند دهه درباره ویرانگرى روال کنونى بهره بردارى از آب مقاله نوشته اند و هشدار داده اند، کمتر نشان پر رنگى از کاهش روند افت سطح آب هاى زیر زمینى دیده میشود. یعنى در تابستان امسال هر کس هر چه میتوانسته است برداشت آب از رودخانه یا چاه داشته است. گویى نه هشدارى بوده است و نه نگرانى از بابت کمبود آب. دوستان بروند و کشت برنج در فارس با آب چاه هاى عمیق را ببینند. اگر در جایى برداشت کم شده ناشى از مدیریت منابع آب نبوده است بلکه بیش از همه چیز وابسته به نبود آب در رودخانه یا چاه بوده است.
به دیگر سخن، نوشته ها و گفته ها فراوان است و همه میدانند که بر روى شاخه نشسته اند و آن را از بن مى برند. بسیارى از کشاورزان هم میدانند که این بار کج به منزل نمیرسد ولى چاره اى جز پمپاژ ندارند. کسى براى زندگى به داد آنها نمى رسد. پولى در کار نیست که اگر نکارد بتواند زندگیش را بچرخاند. با این همه دانایى، روند نابودسازى آب و خاک ترمزى ندارد.
دولتى ها آزموده اند که تا آب هست مدیریت آن تنش زا است. اگر بخواهند بگویند این یکى کم آب بردارد و دیگرى بیشتر همیشه دردسر زا است. بنابراین سکوت، بیشترین بازده براى مدیران را در بر دارد. آب آهسته آهسته پایین مى رود و مدیر هم یا جایش را عوض مى کند یا بازنشسته مى شود. اگر سکوت کند شاید جایزه بگیرد ولى اگر درگیر بکن و نکن هاى آب شد پست و مقام او میتواند بر باد رود.
نمایندگان مجلس نیز دوست ندارند به گونه اى شایسته و علمى با پدیده آب و پخش آن در کشور برخورد داشته باشند. تداوم نمایندگى بیشتر در نگهدارى وضع موجود بدست مى آید تا در وارد شدن به چالش آب و تقسیم ان میان بال دست و پایین دست رودخانه و یا محدود نمودن بنیادین برداشت آب از چاه ها. براى انتخاب شدن دوباره، آب و مدیریت منابع آب هیچ جایگاهى نزد شوراى نگهبان ندارد. تازه اگر وارد مقوله آب شد و بگو و مگویى راه افتاد همان میتواند به رد صلحیتش از سوى این نهاد بینجامد.
سکوت در برابر دشوارى هاى آب مناسب ترین شیوه براى ادامه نمایندگى از دیدگاه این گونه مسایل است.
قوه قضاییه هم که میگوید قانونى درباره بهره بردارى بى رویه از آب وجود ندارد تا بخواهیم بر پایه آن کسى را مجازات کنیم. مجازات بیشتر هنگامى است که دو تن یا دو گروه براى آب درگیر شوند و سر و کوپال هم را بشکنند یا خداى نخواسته یکدیگر را بکشند. با قانون کنونى سازمان آب و جهاد کشاورزى به ندرت میتوانند کسى را براى گریز از قانون به دادگسترى معرفى کنند. تازه مجازات ها آنقدر ناچیز است که براى بسیارى از افراد، قانون گریزى ریسک اندکى دارد.
نیمى از اخبار ما مربوط به جنگ هاى ویرانگر و پایان ناپذیر این سرزمین است. جنگ در این منطقه براى نابودى همه هستى مردمانش برنامه ریزى شده است و در این روزها عده اى به نام خدا یکدیگر را مى کشند. شوربختانه جنگ ویرانگر کمبود آب درون کشور و نابودى تمدن و فرهنگ درب بسیارى از دشتهاى ایران را کمتر کسى مى بیند.

درد دیگران را حس مى کنیم ولى براى درد خودمان آمپول
بیهوشى زده ایم.

دشواریهاى آب وابسته به نادانسته هاى علمى نیست بسیارى میدانند که آینده آب دردناک است. در هزاران جا گفته شده و نوشته شده است. در این میان، جاى اراده اى ملى براى نجات آب در مدیران بالى کشور خالى است. اگر ما نیمى از کوشش خود که براى اصلح امور خاورمیانه هزینه مى کنیم را براى بهبود آب در کشور هزینه مى کردیم آب شاید هر سال بهتر از سال پیش مى شد. باید گوشزد نمود که نابودى آب به زوال ایران و ایرانى پایان نمى یابد. مذهب و دین ما نیز وابسته به آب است. اکر کسى دلش براى دین مى تپد باید بیش از هر چیز به آب و آینده آن اندیشه کند. اگر در چهار دهه آتى روند سقوط سطح آب زیر زمینى و خشک شدن رودخانه ها مانند چهار دهه پیش باشد، در آن زمان نقشه نیمه باخترى کشور با نقشه کویرهاى نیمه خاورى چندان
تفاوتى نخواهد داشت.
اگر دلسوزانه به سرنوشت کشور مى اندیشیدیم بایستى جارى ساختن آب در رودخانه ها و بال آوردن سطح آب زیر زمینى پایه ارزیابى همه مدیریتهاى دولتى، وکلى مجلس، پست هاى نظامى و امنیتى و تا اندازه اى قضاوت قرار بگیرد.

منبع‌: هفته‌نامه جلگه جنوبی 

تجمع اعتراضی تعدادی از کشاورزان قلعه گنجی مقابل دفتر امام جمعه

تعدادی از کشاورزان زحمت کش قلعه گنجی که اداره منابع طبیعی و ابیاری مانع کشاورزی آنها شده است جلو دفتر امام جمعه این شهرستان تجمع کردند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی جازموریان ؛ این کشاورزان قلعه گنجی که جلو دفتر امام جمعه این شهرستان  تجمع اعتراض آمیز داشتند خواستار رسیدگی به بی عدالتی و ظلم ادارات منابع طبیعی و آبیاری این شهرستان بودند.
این کشاورزان بیان داشتند: زمین های که ما چندین نسل بر روی آن در حال کشت و زر بوده ایم و در آن نیز ساکن بودیم با تهدید شدن توسط اداره منابع طبیعی و آبیاری به زندانی کردن مالک زمین  مجبور به رها کردن کشاوزی و رها  کردن زندگی خود هستیم.
آنها بیان داشتند :  ما خواستار رسیدگی این موضوع  احقاق حقوقمان توسط  مسئولین شهرستان و همچنین  نماینده  پنج شهرستان جنوبی در مجلس هستیم و می خواهیم آقای دکتر حمزه  نسبت به اصلاح قانونی که باعث شده است  که زندگی ما کشاورزان پینه به دست به فنا برود  تمام توان خود را به کارببرند.
آنها ادامه دادند: ادارات فوق در هر موقع از شبانه روز بدون داشتن حکم قضایی وارد ملک ما می شوند و با  تهدید به زندانی کردنمان مانع از آبیاری کشاورزی مان می شوند.
این کشاورزان معترض گفتند :  آیا این بی عدالتی نیست ، زمینی که حاصل دست رنج یک عمر ما مردم بوده است به یک باره اداره منابع طبیعی با بی عدالتی تمام این زمین را جزو  اراضی ملی قلمداد کند و مانع ما برای کشاورزی بر روی این زمین شود و یا اداره آبیاری موتور پمپی که ما تمام زندگی خود را فروخته و آن را برقی کرده ایم  را پلمپ نماید.

?? لطفا نشر دهید ??

انتقاد شدید امام جمعه قلعه گنج از کم کاری مسئولین؛

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از جازموریان ؛ حجت الاسلام و المسلمین احمد نجنو امام جمعه شهرستان قلعه گنج در جمع خبرنگاران گفت : اداره منابع طبیعی ، اداره آبیاری ، اداره مسکن و شهرسازی و اداره آب و فاضلاب روستایی جز چهار اداره در شهرستان قلعه گنج هستند که علارغم تذکرات قبلی مبنی بر کم وکاری و ظلم به شهروندان در اعمال قانون به نوعی همیشه پوست کلفت بوده اند و به تذکرات بی توجه بوده و باعث نارضایتی شهروندان شهرنمونه اقتصاد مقاومتی شده اند.
حجت الاسلام و المسلمین نجنو تاکید داشت : ادارات منابع طبیعی ، آبیاری و مسکن و شهرسازی که حقیقتا هیچگاه هدفشان خدمت به مردم،بعنوان ولی نعمتان ما هستند نبوده و با تصرفت زمین های کشاورزی و خانه های که سالیان سال است بعضی از مردم بی بضاعت در آن مشغول کشاورزی و در حال زندگی هستند را بعنوان (ملک ملی) قلمداد کرده با تهدید آنها به زندان، برای رها کردن زندگیشان باعث ظلم به این مردم شده اند.
امام جمعه قلعه گنج ادامه داد :این ادارات باید حساب خود را با مردم مشخص کنند اگر که واقعا خادم مردم هستند و هدفشان خدمت به مردم است همچنان مشغول خدمت رسانی باشند ولی اگر هدفی غیر از این دارند بدانند که شهرستان قلعه گنج شهرستانی که نماد اقتصاد مقاومتی است و مقام معظم رهبری به این شهرستان نظر ویژه ای دارند جای کسانی که به مردم ظلم می کنند نیست.
وی گفت : مراجعات بسیاری مبنی بر ظلم این ادارات به بنده رسیده که بعنوان مثال می توان به یک مورد که یک پیرمرد پینه به دست قلعه گنجی ،که تنها دارای او فقط چند اصله درخت خرما بود و در یک زمین مشغول کشاورزی و امرار معاش بود اشاره کرد که ادارت فوق این پیرمرد را تهدید به زندان می کنند که این ملک را باید ترک کنی که جزء ارضی ملی می باشد.
امام جمعه قلعه گنج با انتقاد شدید از این ادارات گفت : این ادارات به ظاهر هدفشان اجرای قانون می باشد اما در واقع در حال ظلم به مردم قلعه گنج هستند و باید گفت که در کدام قانون آمده است که زمینی را که یک شخص سالیان سال است در آن حال زندگی و کشاورزی هست را این قانون صاحب می شود .
حجت الاسلام و المسلمین نجنو بیان داشت : نماینده شهرستان قلعه گنج و پنج شهرستان جنوبی کرمان در مجلس باید به این موضوع توجه ویژه داشته باشد و در جهت اصلاح این قانون به نفع مردم محروم این منطقه تمام توان خود را به کار ببرد و در این جهت باید حرکت کند.
خطیب جمعه قلعه گنج در ادامه نیز گفت : قانونی که هدفش گرفتن ملک یک شخص مستضعف که چندین نسل او پیش از این در آن زندگی کردندو در آن نیز ساکن می باشد را به زور و به اسم یک اداره بگیرد اشتباه ،ظلم و بی قانونی می باشد.وی همچنین با انتقاد از اداره آبیاری شهرستان گفت : اداره آبیاری نیز با بی تفاوتی نسبت به جان ومال مردم و به بهانه کمبود آب نیز در گوشه ای دیگر در حال ظلم به مردم می باشد آیا مدیریت آب به قیمت جان مردم باید اصلاح بشود.

منبع:قلعه نیوز مجله اینترنتی قلعه گنج و منوجان

وضعیت سفره های زیرزمینی شهرستان های جنوبی به ویژه قلعه گنج و کهنوج در وضعیتی قرار دارد اگر از طرف مسئولان و مدیران محترم استانی و کشوری راه حلی یا اقدامی صورت نگیرد، پیامد های غیر قابل جبران در پی خواهد داشت، سطح آب زیرزمینی در این شهرستان ها به ویژه قلعه گنج سالانه افتی چندین متری توسط کشاورزان و بومیان محلی گزارش می شود.  عمق برخی از چاهها در شهرستان برای برداشت آب از 300 متر نیز گذشته است.  آب چاهها تلخ و حتی شور شده است بطوریکه امکان استفاده از آب برخی چاهها به خصوص حومه جازموریان برای کشاورزی وجود ندارد. این در حالی است که آب سفره های زیرزمینی در محدوده شهری شهرستان قلعه گنج به طور کامل خشک شده است و برای تامین آب شرب شهرستان مسئولان دست به دامن روستا های اطراف شده اند که این روستا ها هم در معرض خطر و بحران جدی قرار دارند.

  در چنین شرایطی چه باید کرد.؟!     آیا نباید در چنین شرایطی به راه حل بیندیشیم که راه حل های بسیار زیادی در جهت احیا و ابقا سفره های زیر زمینی وجود دارد که با  هزینه ن چندان زیاد می توان حداقل از افت منفی سطح آب زیرزمینی جلوگیری کرد......البته در این زمینه کاراهایی دارد صورت میگیرد بودجه زیادی هم خرج می شود که من را به یاد این جمله معروف می اندازد ( نوش دارو بعد مرگ سهراب)..... یعنی روند کارها ب کندی صورت می گیرد.... یعنی طرحهای همچون پلیس آب، برخورد با هزاران حلقه چاه غیر مجاز، جلوگیری از کشتهای آب بر و کم بازده و تسریع در اجرای طرحهای انتقال آب در استان کرمان در دستور کار قرار گرفته است. اما فقط در دستور کار قرار گرفته است اینکه کی انجام شود باز هم به یاد جمله معروف می افتیم....

چه باید کرد؟اما در شرایطی که گفته می شود چاه‌های غیرمجاز و اضافه برداشت از مهمترین عوامل کاهش سطح آب سفره زیرزمینی دشت های جنوب کرمان به شمار می آید، به نظر می رسد کنترل وضعیت بحرانی دشت های آب استان نیازمند عزم ملی، همدلی و هماهنگی مردم و مسئولان است، چراکه بدون تحقق این امر آینده خوبی در انتظار منابع آبی  جنوب کرمان نیست.از سوی دیگرهمانطورکه کارشناسان بارها تاکید کرده اند ب‍ه‌ دل‍ی‍ل‌ ‌آن‍ک‍ه‌ ‌ع‍م‍ده‌ م‍ص‍رف منابع ‌آب‌ در استان در ب‍خ‍ش‌ ک‍ش‍‍اورز‌ی‌ ‌صورت می گیرد،‌ م‍دی‍ریت‌ ص‍ح‍ی‍ح‌ ‌ال‍گ‍و‌ه‍‍ا‌ی‌ ک‍شت‌ و ‌افزای‍ش‌ ب‍‍ه‍ره‌ ور‌ی‌ منابع در این ب‍خ‍ش‌ ضروری به نظر می رسد.در این راستا جلوگیری از حفر چاه های غیر مجاز، پرهیز از فشار بیشتر بر منابع زیر زمینی با توجیه کشاورزان، صرفه جویی و استفاده بهینه از منابع، جلوگیری از هدر رفتن و تبخیر نزولات آسمانی، حذف آبیاری های سنتی و استفاده از تکنولوژی های جدید، استفاده از پساب برای آبیاری مزارع و اراضی کشاورزی، اجرای عملیات آبخیزداری و آبخوانداری و ساخت سدهای جدید از جمله راهکارهای است که در کنار سایر روش ها می توانند کمک موثری به رفع این بحران نماید.همچنین نباید این نکته را فراموش کرد که مقابله با کم آبی بیش از هر راهکار دیگر نیازمند تمهیداتی است که م‍ت‍ن‍‍اس‍ب‌ ب‍‍ا ت‍‍غ‍ی‍ی‍ر رف‍ت‍‍ار ‌اق‍ل‍ی‍م‍‍ی‌ باید برنامه ریزی و اجرا شود
راشد جهانگیریکارشناسی ارشد مدیریت منابع آب

 فریاد مردمان هلیل را بشنوید!/ دادگاه حق آب هلیل رود امروز در عنبرآباد

• هزاران تن از اهالی جنوب استان کرمان، مردمان سختکوشی که وارث یکی از کهن‌ترین تمدن‌های بشری هستند و از هزاران سال پیش در کنار رودخانه‌ هلیل‌رود و تالاب پربرکت جازموریان به تولید کشاورزی و دامپروری مشغول‌ بوده‌اند، قصد دادخواهی دارند.

•  این دادخواهی، به قصد دفاع از حقابه‌ طبیعی و تاریخی مردم و محیط‌زیست شهرستان‌های جیرفت، عنبرآباد، فاریاب، کهنوج، رودبار، قلعه‌گنج ومنوجان صورت می‌گیرد که با ساخت سد و تونل صفارود به‌شدت کاهش خواهد یافت.

• حقابه ‌داران هلیل‌رود و ساکنان اطراف تالاب جازموریان خواستار آن هستند که مقام‌ قضایی مانع آن شود که با اجرای طرح پرهزینه‌ انتقال آب از سرشاخه‌های هلیل‌رود به شمال استان، محیط‌زیست و اقتصاد «قطب کشاورزی کشور» بیش از این تخریب شود. تا به امروز، سد جیرفت و چندین بند دیگر در بالادست، موجب کاهش چشمگیر آورد هلیل‌رود به جنوبی‌ترین بخش‌های استان شده که این امر، پایین رفتن سفره‌های آب زیرزمینی منطقه را در پی داشته و موجب خشکیدگی‌های پیاپی تالاب جازموریان و تبدیل آن به یک کانون تولید ریزگرد شده است.

• اهالی شهرستان‌های یادشده، در یک نامه‌ سرگشاده به رئیس قوه‌ قضاییه، به ایشان یادآور شده‌اند که طرح سد و تونل صفارود که با هدف توسعه‌ کشاورزی و ساخت‌وساز در «دشت هفت باغ» و احداث صنایع فولاد در اطراف کرمان اجرا می‌شود مصداق یک توسعه‌ ناپایدار است. آنان این طرح را سبب افزایش شدید فقر و آوارگی یک میلیون نفر دانسته و از آن به‌عنوان نوعی «نسل‌کشی» یاد کرده‌اند. همچنین ده‌ها تن از حقابه‌داران منطقه به طرح دعوای قانونی در دادگاه عنبرآباد اقدام کرده‌اند.

• اصل پنجاهم قانون اساسی جمهوری اسلامی، هرگونه فعالیت اقتصادی و غیر آن را که با آلودگی یا تخریب غیرقابل جبران محیط‌زیست همراه باشد، ممنوع کرده و مقابله با اینگونه فعالیت‌ها را وظیفه‌ همگان اعلام داشته است. اصل سی‌وچهارم قانون اساسی نیز دادخواهی را حق مسلم هر فرد ایرانی دانسته است. با توجه به این اصول و با عنایت به اینکه طرح‌های مدیریت آب در چند دهه‌ گذشته، نوعا به اخلال شدید در سامانه رودخانه‌ها و تالاب‌ها و مصب‌ها و همچنین به افت فاجعه‌آمیز سطح آب‌های زیرزمینی انجامیده، جا دارد که دولت جلوی طرح پرهزینه و مخرب انتقال آب از سرشاخه‌های هلیل‌رود را بگیرد. در غیراین صورت، با توجه به نارضایتی شدید مردم منطقه، لازم است که قوه‌ قضاییه وارد موضوع شود.

• سخن شماری از کنشگران محیط‌زیست و ساکنان شهرستان‌های حوضه‌ هلیل در خور تامل است که اگر هم‌میهنان ما اعتراض دارند که چرا حکومت ترکیه با سدسازی بی‌رویه در بالادست دجله و فرات، حق تاریخی مردم عراق و سوریه و ایران و حقابه‌ محیط‌زیستی تالاب‌های میانرودان (بین‌النهرین) را نادیده می‌گیرد، باید پرسان هم باشند که چرا عده‌ای در سرشاخه‌های رودهای داخلی خودمان، آب را انتقال می‌دهند و ستمی بی‌حد بر ساکنان پایین‌دست روا می‌دارند؟!

خبرنگار :عباس محمدی
منبع :محیط زیست ایران