پروژه های انتقال آب حیات ساکنان جنوب کرمان را تهدید میکند خشکیدن تالاب جازموریان بیش از 200 نفر از سرپرستان خانوار حاشیه تالاب را به کارتن خواب بدل کرده است این افراد اکنون در پارک جیرفت روز را به شب می رسانند
بسیاری از بومیان جازموریان با خانوادههای خود به شمال کرمان رفته و در گلخانهها و مراکزی از این دست، سکنی گزیدهاند. فرماندار جیرفت هم در واکنش به حضور کارگران در پارک جیرفت، اعلام کرده است که این کارگران درآمد دارند و به همین دلیل باید برای خود خانه بگیرند و ما نمیتوانیم برای آنها کاری انجام دهیم. هلیل رود که رودخانهای دائمی در شرق کشور بود، حالا به لطف ساخت سد جیرفت و 42 بند سیمانی آبخیزداری، تبدیل به رودخانهای فصلی شده است. آب این رودخانه در پشت سد جیرفت و این بندها تبخیر میشود. بخش دیگری هم با پمپهای آب غیرمجاز طرح طوبی به یغما میرود و همان اندک آب باقی مانده در طرحی که دو سال است کلید خورده، قرار است به نام شرب، برای صنایع آب بر پتروشیمی، فولاد و مس به کرمان که مردمش با تکیه بر آب قنات زندگی میکردند، منتقل شود. جازموریان که بستر آن در فصول کم بارش بزرگترین مرتع خاورمیانه را میساخت، خشک شده و مردمی که زندگیشان به کشاورزی و دامپروری متکی بود، دیگر نمیتوانند با همان سبک گذشته به زندگی خود ادامه دهند.
مردم حاشیه تالاب جازموریان، کوله بار خود را بسته و به جیرفت مهاجرت کردهاند، اما گویا مسؤولان برای حاشیه نشینی آنها نگران نیستند. مردم جنوب کرمان که به آوارگان امروز تبدیل شدهاند، قربانیان تبعات تغییر اقلیم و پروژههای بیحساب و کتاب انتقال آب هستند که با لابی سیاستمداران، زندگی طبیعی آنها را دچار اختلال کرده و متاسفانه صدای این مردم هم به جایی نمیرسد.