سربازان خط مقدم اقتصاد_مقاومتی در جنوب کرمان بار دیگر به روز سیاه نشستند
قهر طبیعت و مسئولین با کشاورزان در جنوب تمامی ندارد
از جنوب کرمان به عنوان بزرگترین گلخانه طبیعی کشور یاد می شود. وضعیت آب و هوایی در شهرستانهای جنوبی استان کرمان به گونه ای است که طرحهای استمرار کشت محصولات کشاورزی استراتژیک در این منطقه در فصول سرد سال اجرا می شود و نیاز کشور را از واردات محصولاتی مانند سیب و پیاز که تا چند سال قبل باید از کشورهایی نظیر پاکستان وارد می شد را از بین برده است.
اما کشاورزی این منطقه علاوه بر دستخوش بی تدبیری و قهر مسئولین در این سالها و عدم تنطیم بازار مناسب در فصل برداشت محصول که مثنوی هفتاد من غمبار این سالها در جنوب کرمان است، هر ساله دستخوش تغییرات جوی و قهر طبیعت هم می شود.
امسال هم سرمای پیش از موعد هوا در شهرستان های جنوبی استان کرمان طی شب های اخیر موجب سرمازدگی و یخبندان وسیع محصولات کشاورزی شده و خسارت زیادی را به بخش کشاورزی این شهرستان ها تحمیل کرده است.
به گفته رئیس سازمان جهاد کشاورزی جنوب کرمان سرما از روز سه شنبه تاکنون به 4 هزار و 100 هکتار از اراضی کشاورزی این منطقه خسارت وارد کرده است و در مجموع بین 30 تا 70 درصد به مزارع کشاورزی و گلخانه ها در جنوب کرمان خسارت سرمازدگی وارد شده است.
سرمازدگی؛ بلایی که هر سال نازل می شود
این در حالی است که تقریبا هرساله یخبندان و سرمازدگی (سرمای زودرس پاییزه) خسارت زیادی بر محصولات کشاورزی مردم بویژه محصول سیب‌زمینی این منطقه وارد می‌کند و کشاورزانی را که با هزاران امید، دل به کسب و کار کشاورزی بسته‌اند، ناامید می‌کند.
امسال نیز این کشاورزان مغلوب سرمای شدید شدند و تمام دارایی خود را که برای کار کشاورزی هزینه کرده بودند، از دست دادند.
کشاورزان جنوب استان در حالی هرساله با غول سرما دست و پنجه نرم می‌کنند، اما چاره ای اساسی برای این مشکل اندیشیده نمی شود.
عدم اطلاع رسانی به موقع به کشاورزان و عدم بیمه کشاورزی از جمله مشکلات اساسی در این مسیر است.
گرچه در این سالها تلاش های بیشتری از جانب مسئولان جهاد کشاورزی در راستای پوشش بیمه کشاورزی در این منطقه صورت گرفته است، اما سقف بیمه ای 2 میلیون و 500 هزار تومانی هم که بعضا با تأخیر چندماهه پرداخت میشود، دردی را از آلام یک کشاورزی را که بالای 20 میلیون و حتی بیشتر (که در واقع تمام دار و ندار او بوده است و گاها قرض گرفته است) به امیدی زیر زمین کرده است، دوا نمی کند.
سوال اینجاست علی رغم تکرار هرساله این بلا اما چرا باید همیشه در خصوص کشاورزی چاره جویی زمانی روی دهد که خسارتهای زیادی به محصولات وارد شده است و دقیقا امسال هم زمانی اطلاع رسانی و هشدارهای هواشناسی مقتضی به کشاورزان انجام گرفت که بخش عمده محصولات شان را سرما زده بود، گرچه شدت سرما و کاهش دما به حدی بود که اطلاع رسانی از قبل هم کاری از پیش نمی برد.
این درحالی است که مهمترین پایه اقتصادی در جنوب کرمان کشاورزی است و منبع درآمد و معاش بیش از 80 درصد مردم در این منطقه ،مستقیم و غیرمستقیم ،وابسته به کشاورزی است و وقتی کشاورزان و یا بعبارتی بهتر بگوییم سربازان خط مقدم و پیشگامان اقتصاد مقاومتی در این منطقه شکست بخورند یعنی عملا دیگر اقتصاد و بازار و همه چیز این منطقه هم تحت شعاع آن شکست خورده است.
حال مردم جنوب کرمان منتظر عملکرد دولت و نیز فریاد رسای نمایندگان شان در مجلس شورای اسلامی برای مطالبه این مسأله اساسی و حداقل جبران بخشی از خسارت کشاورزان از طریق رایزنی با مقامات ارشد دولت و وزیر مربوطه در این باره اند.
هم چنین مردم انتظارشان از ائمه جمعه این شهرستان هاست که در خطبه های نماز ورود اساسی تری به این موضوع داشته و فریادِ بغض در گلوخفته اکثریت کشاورز این منطقه که دستشان از هرجایی کوتاه است باشند. آیا جز اینست که در روایات اسلامی است که «من لا معاش له لا معاد له» و حال یکساعت و بیشتر در خطبه های نماز جمعه از دین و تشرعات و ولایت فقیه و اقتدار نظام و... بگوییم اما آیا مردمانی که هر ساله تمام زندگی و دار و ندارشان را به یکباره می بازند، گوش شان به این حرفها بدهکار خواهد بود؟
نواب کمالی